inansparty

WEB 3 چیست؟ وب 3 (Web 3) یک مفهوم فلسفی و تکنولوژیکی در زمینه تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات است که به هدف ایجاد اینترنتی برخوردار از امنیت، حریم خصوصی، و جهانیت بیشتر می‌پردازد. وب 3 در واقع یک ایده و تلاش برای ارتقاء نسل جدید از اینترنت است که ما را از مشکلات و نقاط ضعف وب 2 (Web 2) بهبود می‌بخشد.

وب 3 برخی از ویژگی‌ها و مفاهیم اصلی را شامل می‌شود:

1. اعتماد و امنیت: وب 3 به دلیل استفاده از تکنولوژی‌های رمزنگاری و بلاکچین، اعتماد و امنیت بیشتری به کاربران فراهم می‌کند. اطلاعات کاربران به‌طور ایمن‌تر نگهداری می‌شود و تلاش می‌شود تا هک‌ها و نفوذهای ناخواسته کاهش یابند.

2. حریم خصوصی: وب 3 به اهمیت حریم خصوصی کاربران توجه بیشتری دارد و تلاش می‌شود تا اطلاعات شخصی کاربران تحت کنترل خود کاربران باشد و تبدیل به ارزش‌های قابل معامله برای شرکت‌ها نشود.

3. بلاکچین و ارزهای دیجیتال: وب 3 با استفاده از تکنولوژی بلاکچین و ارزهای دیجیتال، امکان انجام معاملات بین کاربران بدون واسطه‌های مرکزی و همچنین ایجاد سیستم‌های تحت اجرای هوشمند (smart contract) را فراهم می‌کند.

4. جهانیت و بازدهی: وب 3 به هدف ارتقاء جهانیت و بازدهی اینترنت برای کاربران اهمیت می‌دهد و سعی می‌شود اینترنت برای همه‌ی افراد جهان به صورت بیشتری دسترس‌پذیر باشد.

5. انعطاف‌پذیری: وب 3 اجازه می‌دهد تا برنامه‌ها و اپلیکیشن‌ها به راحتی در پلتفرم‌های مختلف عمل کنند و از اینترنت بر روی دستگاه‌های مختلف بهره‌برداری شود.

وب 3 به‌طور مرتب به‌عنوان یک هدف آینده‌نگرانه برای توسعه‌دهندگان و نخبگان صنعت تکنولوژی اطلاعات مطرح می‌شود. با ادغام تکنولوژی‌های جدید و نوآوری‌ها، وب 3 تلاش می‌کند تا اینترنت را بهتر، امن‌تر، و عادلانه‌تر کند و مزایای فراوانی برای جامعه و جهان ایجاد کند. هرچند که هنوز وب 3 به صورت کامل و جامع پیاده‌سازی نشده است و به مرور زمان، بازدهی و برتری‌های خود را نشان خواهد داد.

ربات معامله گر (Trader Bot) ارز دیجیتال چیست؟ ربات معامله‌گر (Trader Bot) ارز دیجیتال یک نوع نرم‌افزار کامپیوتری است که به صورت خودکار و برنامه‌ریزی شده بر روی پلتفرم‌ها یا صرافی‌های ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کند. هدف اصلی این ربات‌ها، اجرای معاملات خرید و فروش ارزهای دیجیتال بر اساس تحلیل‌های تکنیکال یا معیارهای دیگر با استفاده از الگوریتم‌های مشخص شده است.

ویژگی‌ها و عملکرد ربات‌های معامله‌گر عبارتند از:

1. اجرای خودکار: ربات‌های معامله‌گر به صورت خودکار و بدون نیاز به تداخل انسانی معاملات را انجام می‌دهند. آن‌ها بر اساس قواعد و الگوریتم‌های برنامه‌ریزی شده توسط کاربر یا توسط تیم توسعه‌دهنده‌ی آن‌ها عمل می‌کنند.

2. سرعت بالا: ربات‌های معامله‌گر قادرند تحلیل‌های سریع انجام داده و به تغییرات بازار در زمان واقعی و با سرعت بسیار بالا پاسخ دهند.

3. انعطاف‌پذیری: کاربران می‌توانند الگوریتم‌ها و قواعد ربات‌های معامله‌گر را مطابق با نیازها و ترجیحات شخصی خود تغییر دهند.

4. بر پایه تحلیل‌ها: ربات‌های معامله‌گر بر اساس تحلیل‌های تکنیکال (Technical Analysis) و یا تحلیل‌های اساسی (Fundamental Analysis) اقدام به معامله می‌کنند. برخی از ربات‌ها از هر دو نوع تحلیل به صورت همزمان استفاده می‌کنند.

5. کاهش انسانی: با استفاده از ربات‌های معامله‌گر، نیاز به مداومت و حضور فیزیکی افراد برای معاملات کاهش می‌یابد.

6. ریسک مدیریت: ربات‌های معامله‌گر می‌توانند بهبود ریسک مدیریت و به حداقل رساندن خطرات معاملات کمک کنند.

مهم است به‌خاطر داشته باشید که عملکرد ربات‌های معامله‌گر می‌تواند به شدت تحت تأثیر تغییرات بازار و شرایط اقتصادی باشد و نتایج آن‌ها همیشه تضمین‌شده نیست. همچنین، در انتخاب ربات‌های معامله‌گر باید به میزان اعتمادپذیری، سابقه عملکرد و پشتیبانی توسعه‌دهنده‌ها توجه کنید. پیشنهاد می‌شود قبل از استفاده از ربات‌های معامله‌گر، مطالعه و آموزش لازم را انجام داده و اطمینان حاصل کنید که آن‌ها به درستی پیکربندی و مدیریت می‌شوند.

صرافی Otc چیست؟ صرافی OTC (Over-the-Counter) یک نوع صرافی است که به صورت مستقیم بین دو طرف برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال اقدام به معامله می‌کند، بدون نیاز به استفاده از سیستم‌های مرکزی یا پلتفرم‌های معاملاتی عمومی. در این نوع از صرافی‌ها، معاملات به صورت غیرعلنی و بدون نمایش در کتاب‌های سفارش‌های عمومی صورت می‌گیرند.

ویژگی‌ها و مزایای صرافی‌های OTC عبارتند از:

1. حریم خصوصی بیشتر: در صرافی‌های OTC، معاملات بین دو طرف انجام می‌شود و جزئیات آن‌ها به صورت عمومی در دسترس نیستند که حریم خصوصی بیشتری به کاربران ارائه می‌دهد.

2. برخورداری از قیمت‌های بهتر: بدون واسطه‌های مرکزی، امکان مذاکره و تعیین قیمت بهتر برای خرید و فروش ارزها وجود دارد که می‌تواند برای شما مقرون به صرفه باشد.

3. انعطاف‌پذیری: در صرافی‌های OTC، شما می‌توانید معاملات را در زمانهای مختلف و با روش‌های پرداخت مختلف انجام دهید.

4. معاملات بزرگتر: صرافی‌های OTC امکان انجام معاملات بزرگتر را به صورت مستقیم بین دو طرف فراهم می‌کنند.

صرافی‌های OTC عموماً به‌عنوان راه حلی برای کاربران حرفه‌ای یا موسسات مالی برای انجام معاملات بزرگتر یا خرید و فروش خصوصی ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند. همچنین، برخی از صرافی‌های OTC همچنان از پلتفرم‌های معاملاتی استاندارد به‌عنوان افزونه‌ای برای انجام معاملات استفاده می‌کنند.

صرافی P2P (Peer-to-Peer) یک نوع صرافی دیجیتال است که به صورت مستقیم بین افراد برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال اقدام به معامله می‌کند، بدون نیاز به واسطه‌های مرکزی. در این نوع از صرافی‌ها، تراکنش‌ها مستقیماً بین فرد خریدار و فرد فروشنده انجام می‌شود و صرافی هیچ نقشی در نگهداری دارایی‌ها یا میانجیگری در معاملات ندارد.

ویژگی‌ها و مزایای صرافی‌های P2P عبارتند از:

1. غیرمتمرکز: صرافی‌های P2P بدون واسطه مرکزی فعالیت می‌کنند و اجازه می‌دهند تا معاملات مستقیماً بین افراد صورت بگیرد، بدون نیاز به حضور یک شرکت واسطه‌گر.

2. امنیت بیشتر: در صرافی‌های P2P، دارایی‌ها به مدت کوتاهی در کیف پول دیجیتال شما نگهداری می‌شوند و پس از تأیید تراکنش توسط هر دو طرف، منتقل می‌شوند.

3. قیمت‌های رقابتی: بدون واسطه‌های مرکزی، امکان مذاکره و تعیین قیمت بهتر برای خرید و فروش ارزها وجود دارد که می‌تواند برای شما مقرون به صرفه باشد.

4. چندگانگی: در صرافی‌های P2P معاملات می‌تواند با استفاده از ارزهای مختلف صورت بگیرد و از نظر جغرافیایی هم چندان محدودیت ندارد.

5. انعطاف‌پذیری: شما می‌توانید معاملات را در زمانهای مختلف و با روش‌های پرداخت مختلف انجام دهید.

به‌عنوان مثال، LocalBitcoins و Paxful دو نمونه از صرافی‌های P2P هستند که اجازه می‌دهند کاربران به صورت مستقیم با یکدیگر تماس بگیرند و ارزهای دیجیتال را مبادله کنند. هرچند که در استفاده از صرافی‌های P2P باید نکات امنیتی را رعایت کرده و با توجه به شرایط بازار و قوانین محلی معاملات خود را انجام دهید. همچنین، توجه به رتبه‌بندی و نظرات کاربران دیگر نیز می‌تواند در انتخاب بهترین صرافی P2P به شما کمک کند.

معرفی بهترین صرافی های غیرمتمرکز ارز دیجیتال؛ توجه داشته باشید که اطلاعات من که تا سپتامبر 2021 است، ممکن است بعد از این تاریخ تغییر کرده باشد. همچنین، انتخاب بهترین صرافی غیرمتمرکز بستگی به نیازها و ترجیحات شما دارد. اما در زیر به چند صرافی غیرمتمرکز معروف ارز دیجیتال اشاره می‌کنم:

1. Uniswap: یکی از محبوب‌ترین صرافی‌های غیرمتمرکز بر روی شبکه اتریوم است که به صورت توکن‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند اقدام به معامله می‌کند. Uniswap از مکانیزم AMM (Automated Market Maker) برای ایجاد بازار معاملاتی استفاده می‌کند.

2. SushiSwap: یکی دیگر از صرافی‌های غیرمتمرکز بر روی شبکه اتریوم است که بر پایه کد منبع Uniswap ایجاد شده است. SushiSwap نیز از مکانیزم AMM استفاده می‌کند و به توکن‌ها اجازه معامله می‌دهد.

3. PancakeSwap: این صرافی غیرمتمرکز بر روی شبکه Binance Smart Chain (BSC) فعالیت می‌کند. PancakeSwap نسخه‌ی مشابهی از Uniswap است که به صورت AMM عمل می‌کند.

4. Balancer: یکی از صرافی‌های غیرمتمرکز دیگر بر روی شبکه اتریوم است که توکن‌ها را به‌طور خودکار با توجه به تعادل دارایی‌ها تنظیم می‌کند.

5. Curve Finance: این صرافی غیرمتمرکز بر روی شبکه اتریوم و برخی از شبکه‌های مبتنی بر Ethereum (L2) فعالیت می‌کند و برای تبادل ارزهای پیوسته با کمترین هزینه‌های گاز استفاده می‌شود.

6. 1inch: 1inch یک پروتکل‌جستجوگر غیرمتمرکز است که به‌طور اتوماتیک و بهینه‌ترین مسیر تبادل بین صرافی‌های غیرمتمرکز را انتخاب می‌کند.

قبل از استفاده از هر صرافی غیرمتمرکز، حتماً اطمینان حاصل کنید که توکن‌ها و ارزهای مورد نظرتان در این صرافی قابل معامله هستند و نیز امنیت و اعتمادپذیری آن صرافی را بررسی کنید. همچنین، به دقت اقدام به معامله کنید و در صورت نیاز، مشاوره از متخصصان مالی و ارزهای دیجیتال بگیرید.

مدیریت سرمایه به‌عنوان یکی از مهم‌ترین وظایف در زمینه مالی، به معنای کاربرد دانش، استراتژی‌ها و تکنیک‌های مختلف برای مدیریت و بهینه‌سازی سرمایه و دارایی‌های یک فرد یا سازمان است. هدف اصلی مدیریت سرمایه، به دست آوردن بازدهی بهینه و کاهش ریسک‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری است.

برخی اصول و رویکردهای مهم در مدیریت سرمایه عبارتند از:

1. تنوع‌پردازی: اصول تنوع‌پردازی به این معناست که سرمایه‌گذار باید سرمایه خود را در دارایی‌ها و کلاس‌های دارایی‌ مختلف قرار دهد تا ریسک‌ها به‌طور متوازن تقسیم شوند و برخورداری از بازدهی بهتر ممکن شود.

2. تعیین اهداف: قبل از هرگونه سرمایه‌گذاری، باید اهداف مالی خود را مشخص کنید. این اهداف می‌تواند شامل تأمین منابع بازنشستگی، سرمایه‌گذاری در اموال ثابت، ایجاد پس‌انداز برای موارد اضطراری و غیره باشد.

3. تحلیل ریسک و بازده: مدیریت سرمایه نیازمند تحلیل دقیق ریسک و بازدهی انواع سرمایه‌گذاری‌ها است. باید به میزان بازدهی انتظاری از هر سرمایه‌گذاری و همچنین میزان ریسک و محدودیت‌های آن توجه کنید.

4. انطباق با زمان: برای مدیریت سرمایه موفق، باید بتوانید به‌خوبی به تغییرات بازار و شرایط اقتصادی پاسخ دهید و ساختار سرمایه‌گذاری خود را با زمان تطبیق دهید.

5. مانیتورینگ و بازبینی مداوم: مدیریت سرمایه نیازمند پیگیری مداوم و بررسی اجرای استراتژی‌ها و نتایج سرمایه‌گذاری است تا اطمینان حاصل شود که اهداف مالی به‌طور مدنظر هستند.

6. مدیریت هزینه‌ها: هزینه‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری می‌توانند بر بازدهی نهایی تأثیر گذار باشند، بنابراین باید به مدیریت هزینه‌ها توجه ویژه‌ای داشته باشید.

اهمیت مدیریت سرمایه در ارزهای دیجیتال نیز مشابه بازارهای مالی دیگر است. در بازار ارزهای دیجیتال نیز باید به‌طور هوشمندانه و با دقت به انتخاب دارایی‌ها و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری پرداخت تا به بازدهی مطلوب و کاهش ریسک‌ها دست یابید.

قرارداد‌های هوشمند (Smart Contracts) از مهم‌ترین ویژگی‌ها و فناوری‌های ارزهای دیجیتال هستند. این قراردادها، قراردادهایی هستند که با استفاده از تکنولوژی بلاکچین، به صورت خودکار و بدون نیاز به واسطه‌های مرکزی اجرا می‌شوند. ایده اصلی پشت ایجاد قرارداد‌های هوشمند، توسعه ارتباطات بین افراد بدون نیاز به اعتماد به طرف‌های مقابل و حذف نیاز به شخص یا مؤسسه واسطه‌گر برای انجام تعهدات است.

قراردادهای هوشمند شامل قوانین و شرایطی هستند که با کد برنامه‌نویسی نوشته می‌شوند و بر روی بلاکچین اجرا می‌شوند. این قراردادها در شبکه بلاکچین ثبت می‌شوند و اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها و انجام تعهدات قابل مشاهده هستند.

مهم‌ترین ویژگی قراردادهای هوشمند عبارتند از:

1. اجرای خودکار: یک بار که شرایط قرارداد هوشمند تحقق یافتند، اجرای تعهدات به صورت خودکار و بدون نیاز به تداخل انسانی صورت می‌گیرد.

2. امنیت بالا: اطلاعات مرتبط با قراردادهای هوشمند با استفاده از رمزنگاری امن می‌شوند و امکان تغییر و تقلب در آن‌ها به‌حداقل می‌رسد.

3. شفافیت: تمامی تراکنش‌ها و عملیات‌های انجام شده توسط قراردادهای هوشمند در شبکه بلاکچین به صورت علنی قابل مشاهده هستند.

4. برنامه‌پذیری: قراردادهای هوشمند قابل برنامه‌نویسی هستند و می‌توان در صورت نیاز به آن‌ها تغییراتی داد.

5. انتقال ارزش: قراردادهای هوشمند امکان انتقال ارزش، دارایی‌ها و توکن‌ها را ممکن می‌سازند و از انجام تراکنش‌های مالی سریع و ایمن برخوردارند.

قراردادهای هوشمند می‌توانند در کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار بگیرند، از جمله مبادله ارزها، اعطای وام، برگزاری قرعه‌کشی، ایجاد معاملات مالی متمرکز و غیر متمرکز، انجام تراکنش‌های دارایی‌های دیجیتال، ایجاد اسناد و قراردادهای متمرکز و غیر متمرکز و غیره. از معروف‌ترین پلتفرم‌های قراردادهای هوشمند می‌توان به اتریوم (Ethereum) اشاره کرد که اجرای قراردادهای هوشمند را امکان‌پذیر می‌سازد.

فناوری‌های ارزهای دیجیتال از جمله اصولی‌ترین عناصری هستند که این ارزها را امکان‌پذیر می‌سازند. در ادامه، به برخی از مهم‌ترین فناوری‌های ارزهای دیجیتال اشاره می‌کنم:

1. بلاکچین (Blockchain): بلاکچین یک ساختار داده‌ای است که شامل بلوک‌های مرتبط با هم است که تراکنش‌های مختلف در آن‌ها ذخیره می‌شوند. این ساختار توزیع‌شده و غیر متمرکز است و تغییر یک بلوک نیاز به تغییر تمام بلوک‌های قبلی دارد. بلاکچین به‌عنوان پایه‌ی اصلی ارزهای دیجیتال و امنیت تراکنش‌ها عمل می‌کند.

2. قراردادهای هوشمند (Smart Contracts): قراردادهای هوشمند نرم‌افزارهایی هستند که بر روی بلاکچین اجرا می‌شوند و شرایط و قوانین تعیین‌شده در آن‌ها به صورت خودکار و بدون نیاز به واسطه‌های انسانی اجرا می‌شوند. این قراردادها امکان برنامه‌نویسی و اجرای تراکنش‌های مختلف را فراهم می‌کنند.

3. رمزنگاری (Cryptography): رمزنگاری به منظور حفظ امنیت تراکنش‌ها و معاملات در شبکه‌های بلاکچین به‌کار می‌رود. اطلاعات مرتبط با تراکنش‌ها و حساب‌های کاربری با استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری قوی محافظت می‌شوند.

4. دارایی‌های ممتاز (Tokenization): در بلاکچین‌ها، دارایی‌ها و ارزها به صورت دیجیتالی به شکل توکن‌ها (Tokens) نمایش داده می‌شوند. این توکن‌ها نماینده‌ی دارایی‌های فیزیکی مانند ارزهای ملی، طلا، املاک و غیره می‌شوند و از طریق تکنولوژی بلاکچین قابل معامله هستند.

5. توافق‌نامه (Consensus Mechanisms): توافق‌نامه‌ها مکانیسم‌هایی هستند که در بلاکچین‌ها برای تصمیم‌گیری و تایید تراکنش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از معروف‌ترین توافق‌نامه‌ها شامل PoW (Proof of Work)، PoS (Proof of Stake) و DPoS (Delegated Proof of Stake) هستند.

6. مدیریت هویت (Identity Management): تکنولوژی بلاکچین می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای مدیریت هویت دیجیتال افراد و ارتقاء امنیت در ارتباطات مختلف استفاده شود.

7. رسانه‌های ارتباطی (Interoperability): رسانه‌های ارتباطی به ارتباط بین بلاکچین‌ها و ارزهای دیجیتال مختلف می‌پردازند و امکان انتقال ارزها و دارایی‌ها بین شبکه‌ها را ممکن می‌سازند.

همچنین، این فهرست فقط چند نمونه از فناوری‌هایی است که در ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند و به دلیل رشد سری

ع این صنعت، ممکن است فناوری‌ها و ابزارها متنوع‌تر و پیچیده‌تر شوند.

دیفای DeFi چیست؟ DeFi که مخفف "Decentralized Finance" می‌باشد، به یک مجموعه از سرویس‌ها و برنامه‌های مالی اشاره دارد که بر پایه‌ی فناوری بلاکچین و قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) اجرا می‌شوند. این تکنولوژی‌ها اجازه می‌دهند تا معاملات مالی به صورت مستقیم بین افراد انجام شوند و نیاز به واسطه‌های مرکزی مانند بانک‌ها و بورس‌ها را از بین ببرند. به‌عبارت دیگر، DeFi این امکان را فراهم می‌کند که افراد بدون نیاز به شرکت‌ها و موسسات مالی سنتی به خدمات مالی دسترسی داشته باشند.

برخی از ویژگی‌های DeFi عبارتند از:

1. غیر متمرکز: سرویس‌ها و برنامه‌های DeFi بر پایه‌ی شبکه‌های بلاکچین غیر متمرکز عمل می‌کنند. این به این معناست که هیچ سازمان یا نهاد مرکزی کنترلی بر این شبکه‌ها ندارد و همه‌چیز به صورت مستقل از یکدیگر عمل می‌کنند.

2. شفافیت: تمامی تراکنش‌ها و عملیات‌های مالی در شبکه‌های DeFi به صورت علنی و برای عموم قابل مشاهده هستند.

3. کارایی بالا و هزینه کم: DeFi به کاربران امکان می‌دهد تا تراکنش‌هایشان را با هزینه کمتری و با سرعت بالاتری انجام دهند نسبت به سیستم‌های مالی سنتی.

4. امنیت: امنیت تراکنش‌ها در شبکه‌های DeFi از طریق رمزنگاری و قراردادهای هوشمند تضمین می‌شود و احتمال تقلب یا کلاهبرداری کمتر است.

5. کاربردهای مختلف: DeFi برای مجموعه‌ای از کاربردهای مالی مانند اعطای وام، انجام تبادل ارزها، معاملات ارزهای دیجیتال، ایجاد اسناد مالی و بیمه‌های متمرکز و غیر متمرکز استفاده می‌شود.

برخی از معروف‌ترین پروژه‌ها و پلتفرم‌های DeFi عبارتند از Uniswap، Compound، MakerDAO، Aave و Synthetix، اما با پیشرفت فناوری و گسترش بازار کریپتوکارنسی‌ها، تعداد این پروژه‌ها روز به روز در حال افزایش است.

ارز دیجیتال چیست؟ ارز دیجیتال یا همان ارزهای دیجیتال، ارزهایی هستند که بر پایه‌ی فناوری رمزنگاری (Cryptography) ایجاد می‌شوند و تراکنش‌ها و انتقال ارزش بین افراد را ممکن می‌سازند. این ارزها به صورت دیجیتالی بوده و بر اساس شبکه‌های رمزنگاری‌شده بلاکچین (Blockchain) که به صورت متقاطع و توزیع‌شده عمل می‌کنند، ایجاد و مدیریت می‌شوند.

برخی از ویژگی‌های ارزهای دیجیتال عبارتند از:

1. رمزنگاری: اطلاعات مرتبط با تراکنش‌ها و مالکیت ارزها در شبکه‌های بلاکچین با استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری بسیار پیچیده‌ای که امنیت بالایی دارند، رمزنگاری می‌شوند.

2. توزیع‌شده و غیر متمرکز: بلاکچین‌ها به صورت توزیع‌شده و غیر متمرکز عمل می‌کنند، به این معنی که هیچ نهاد مرکزی یا بانک مرکزی کنترلی بر آن‌ها ندارد و کلیه تراکنش‌ها در گره‌های شبکه تایید و ذخیره می‌شوند.

3. برداشت‌ناپذیری: تراکنش‌هایی که یک‌بار در شبکه بلاکچین ثبت شده‌اند، ناقابل تغییر و برداشت‌ناپذیر هستند. این ویژگی باعث می‌شود که امنیت بالایی در شبکه ارزهای دیجیتال حفظ شود.

4. شفافیت: تمامی تراکنش‌ها در شبکه بلاکچین قابل مشاهده هستند و به‌طور عمومی در دسترس عموم قرار دارند. این شفافیت باعث می‌شود که تراکنش‌ها بدون نیاز به اعتماد به طرفین صورت گیرد.

5. سرعت تراکنش: نرخ تأیید تراکنش‌ها در شبکه‌های بلاکچین ممکن است متفاوت باشد. برخی از ارزهای دیجیتال سرعت بالایی در انجام تراکنش‌ها دارند، در حالی که برخی دیگر زمان بیشتری برای تأیید تراکنش‌ها نیاز دارند.

6. هزینه کم: هزینه‌های تراکنش‌های ارزهای دیجیتال نسبت به سیستم‌های بانکی و انتقال‌های مالی بانکی سنتی بسیار کمتر است.

برخی از معروف‌ترین ارزهای دیجیتال عبارتند از بیتکوین (Bitcoin)، اتریوم (Ethereum)، ریپل (Ripple)، لایتکوین (Litecoin) و بیتکوین کش (Bitcoin Cash)، اما با گسترش بازار کریپتوکارنسی‌ها تعداد زیادی از ارزهای دیگر نیز وجود دارد. هر ارز دیجیتال ممکن است ویژگی‌ها و هدف‌های متفاوتی داشته باشد و ممکن است برای کاربردهای خاصی مناسب باشد.